La nau dels fols

La nau dels fòls

L'apostilha que claus lo darrièr roman nos explica que lo projècte inicial se titolava « Lo Radèl de la Medusa » e qu'èra « una sembla autobiografia en fòrma de faula satirica un pauc tròp transparenta suls trecimacis de l'occitanisme recent ».

Precisa que se mudèt finalament en Nau dels fòls per d'escuras rasons que, sens cap de dobte, los legeires las comprendràn mièlhs que lo quite autor. Dins l'operacion los personatges que serviguèron de modèls passèron, çò ditz, del realisme critic a l'imaginari descabestrat. Faguèron en camin : « un sejorn reparator dd costat de Sebastian Brant, Rabelais, Ghelderode, Quevedo, E. Mendoza o T. Sharpe e per un asili dels baugs barròc, picaresc e destroy » que li semblava, al moment qu'escriviá lo raconte « l'imatge mai pertinent per evocar una part dd pichòt (plan pichòt) mond divertissent de l'ocatanisme (pas tot !) de uèi ».